Friday, January 11, 2013

அறிவைத் திறக்கும் போதையும், கண்களை மறைக்கும் போதையும்-கட்டுரை

சென்ற ஆண்டு புத்தகக் கண்காட்சி சார்ந்த புதுப்புனலில் இடம்பெற்றது
 
அறிவைத் திறக்கும் போதையும்,
கண்களை மறைக்கும் போதையும்

ஜனவரி மாதம், வரும் பொங்கலையும், மாட்டுப் பொங்கலையும், திருவள்ளுவர் தினத்தையும் ஒட்டி மூன்று நாட்கள் அல்லது வார இறுதியில் என்றால் தொடர்ந்து நான்கு அல்லது ஐந்து நாட்கள் கூட விடுமுறை விடப்படும். பள்ளிகள், அரசு அலுவலகங்கள், தனியார் நிறுவனங்கள் (இரண்டு நாட்கள்) என அனைவருக்கும் கிடைக்கும் விடுமுறையைப் பயனுள்ளதாக மாற்றும் பொருட்டு அமைக்கப்பட்டது புத்தகக் கண்காட்சி. இது கடந்த 35 ஆண்டுகளாகத் தொடர்ந்து நடைபெற்றுவருகிறது. இந்த ஆண்டு அறுபது லட்சம் புத்தகங்கள் விற்பனையாகி இருக்கிறது. ஆறு லட்சம் மக்கள் கண்காட்சியைக்கண்டு களித்துள்ளனர். குழந்தைகளும், ஆண்களும், பெண்களுமாக அந்த இடமே நிரம்பி வழிந்துகொண்டிருந்தது. அந்த வழித் தடங்களைப் பார்க்கும் பொழுது இந்த விற்பனை குறைவுதான். மக்கள் கூட்டத்திற்கு இடையில் நீந்தி, நீந்தி நூல் வாங்கும் கடை எண் தேடி அலைந்த போது எனக்கு மாம்பலம் ரங்கநாதன் தெருவுக்குள் சென்று கொண்டிருக்கிறேனோ என்ற ஐயம் ஏற்பட்டது. அத்தனை விதமான,  அத்தனை நிலைகளில் மனிதர்கள் சென்று கொண்டே இருந்தனர்.

இந்த ஆண்டு புதுப் புத்தகங்களின்  வரவு அவ்வளவாக இல்லை என்றே சொல்ல வேண்டும். நூலக ஆணையை மூன்று ஆண்டுகளாகக் காணாத என் போன்ற சிறு பத்திரிகை எழுத்தாளர்கள் புத்தகம் போடத் துணியவில்லை. புத்தகத்தை வெறும் பொருளாகப் பார்க்காமல் உயிராகப் பார்க்கும் என்னைப் போன்ற பலரும் இதையே கூறினர்.

ரங்கநாதன் தெருவுக்குள் செல்வோருக்கு நிச்சயம் ஒரு நோக்கம் இருக்கும். துணி, நகை, அல்லது மின்சாதனங்கள் என எதையோ ஒன்றை வாங்க வேண்டியிருக்கும். அதை வாங்கும் கடைகளைத் தேர்வு செய்வதில்தான் குழப்பம், விவாதம் இருக்கும். எனவே எல்லோரும் எதோ ஒரு கடையின் முத்திரை இடப்பட்ட பிளாஸ்டிக் பைகளில்- அந்தந்தப் பொருட்களின் அளவுக்கு ஏற்ப பெரியதாகவோ சிறியதாகவோ -நிச்சயம் கைகளில் கொண்டு தம் இருப்பிடம் திரும்புவர். அங்கு பணப்புழக்கமும், வியாபாரமும் ஏற்றமாகவே இருக்கும்.

ஆனால், புத்தகக் கண்காட்சிக் கூட்டம் நிறையப் பார்வையாளர்களைக் கொண்டதாக மட்டுமே தங்கி விட்டதாக  எனக்கு எண்ணம். நிறைய மக்கள் வெற்றுக் கைகளுடன், அல்லது எதோ கொறிக்கும் பொருட்களுடன் வெளியில் வந்து கொண்டிருந்தனர். சென்ற ஆண்டு ஐந்து லட்சம் மக்கள் கண்டு களித்தனர். ஐம்பது லட்சம் புத்தகங்கள் விற்பனை என்று புள்ளிவிவரம் குறிப்பிட்டாலும்கூட.

இதே பொங்கல் தொடர் விடுமுறையை ஒட்டி தொடர்ந்து ஏறுமுகத்தில் உட்சபட்ச வருமானத்தை எட்டிப்பிடித்த மற்றொரு வியாபாரம் மது. இக்கடைகளினால் அரசுக்குக் கிடைத்த இந்த ஆண்டு வருமானம் - அதிகமில்லை ஜெண்டில் மேன் 260 கோடிதான். மதுக்கடைகளில் காணும் கூட்டமும் திருவிழாக் கூட்டம்தான். ஆனால் அங்கு வரும் மக்களின் எண்ணிக்கையை விட வசூல் ஆகும் பணம் பெருந்தொகை. ரங்கநாதன் தெருவையும், புத்தக் கண்காட்சியையும் இன்ன பிற பிற இடங்களைக் காட்டிலும் வருமானம் மிக மிக அதிகம்.

உடல் பணிபுரிவோரின் உழைப்பையும், அதன் வலியையும், நாற்றத்தின் பிடியிலிருந்தும் விடுவித்துக் கொள்ள, அவைகளை மறக்கச் செய்யும் ஒரு பொருள் மது என்பதில் மாற்றுக் கருத்து  இருக்க முடியாது. அது போன்ற ஒரு தொழில் புரியும்  மக்களே இல்லாத நிலை உருவாக வேண்டும் என்று எல்லோரும் எண்ணவும் எண்ணுகிறோம். எனவே அது சிலருக்குத் தேவையானது என்று சொல்லப்படுவது ஏற்கக் கூடியதே. அது உண்மையும் கூட. தெருவில் பாதாள சாக்கடையை சுத்தம் செய்யும் சக மனிதரைப் பணியாளரைக் காணும் போதெல்லாம் உறைக்கும் உண்மைதான் அது. ஆனால், 260 கோடி ரூபாயும் உடலுழைப்பைத் தொழிலாகக் கொண்ட உழைப்பாளின் வருமானமாக மட்டும் இருக்கவே முடியாது. இவ்வளவு பணம் செலவழிக்கும் அளவிற்கு தொழிலாளியின் வருமானமும் கிடையாது. இந்த வாருமானம் மூன்று தலை முறையாகப் படித்த அனைத்துத் தரப்பு மக்களிடமிருந்தும் பெறப்படுகிறது. படிப்பறிவு இல்லாத உடலுழைப்பின் வாரிசாக இருக்கும் படித்த மக்கள், படித்த பெற்றோரின் அடுத்த தலைமுறை, அடுத்த தலைமுறையின் கல்லூரியில் படிக்கும்  மக்கள் என கொத்துக் கொத்தாய் கூடி இருக்கின்றனர் இவர்கள். கல்வி அறிவைத் திறக்கும், கல்வி அதன் பசியை அதிக்கப்படுத்தும், எனவே புத்தகங்கள் வாசிக்கும் பழக்கத்தை அதிகரிக்கச் செய்யும். நூல்கள் எல்லோர் இல்லங்கள¨யும் அலங்கரிக்கும், பெற்றோர் தம் பிள்ளைகளுக்கு நூல்களயும், அதனால் தாம் பெற்ற அறிவையும் சொத்தாக விட்டுச் செல்வர். தீயால் அழிக்க முடியாத, வெள்ளத்தால் கொண்டு செல்ல இயலாத அறிவு பல்கிப் பெருகும், என்பதெல்லாம் வெறும் மாயையாகிப் போனது. எல்லோரும் (ஆண்கள்) தங்களின் வருமானத்தில் ஒரு பகுதியைக் குடியில் செலவிடுகின்றனர். அதற்கு அடுத்த தலைமுறையையும் போதைக்குள் இழுத்து விடுகின்றனர் என்பதுதான் தெளிவாகத் தெரிகிறது. இல்லா விட்டால் பன்னிரெண்டு நாட்களில் 6 கோடி ரூபாய்க்கு புத்தகமும், (ஒரு குறியீடாக சொல்லப்பட்ட பணம் இந்த அளவு. இன்னமும் குறைவாகவும் இருக்கலாம்.) மூன்றே நாட்களில் 260 கோடி ரூபாய் மதுவும் விற்பன¨யாகுமா? கூட்டம் என்பது வேறு. வியாபாரம் என்பது வேறு. இந்த ஆண்டும் இந்த மூன்று நாட்கள் விடுமுறை இதைத்தான் உறுதி செய்துள்ளது.

No comments: